W swoich nowych badaniach, Linhao Wu i współpracownicy starali się odpowiedzieć na pytanie "jak pozyskanie retencyjne i typ lasu wpływają na ochronę i odbudowę zespołów chrząszczy naziemnych"?
Chrząszcze naziemne (należące do rodziny Carabidae) są powszechnymi i ważnymi składnikami różnorodności biologicznej lasów. Ponieważ są łatwe do zbierania, bardzo zróżnicowane i wrażliwe na zmiany siedliskowe, są szeroko stosowane jako gatunki wskaźnikowe do oceny skuteczności zrównoważonej gospodarki leśnej. Zmiany w zbiorowiskach chrząszczy gruntowych są odzwierciedleniem zmian w funkcjonowaniu lasu.
Projekt EMEND (Ecosystem Management Emulating Natural Disturbance) jest eksperymentem na dużą skalę mającym na celu ocenę efektów gospodarki leśnej w północno-zachodniej Albercie w Kanadzie. Chrząszcze naziemne były zbierane w ramach projektu EMEND w roku poprzedzającym pozyskanie drewna (1998) oraz 1, 2, 5, 10 i 15 lat po pozyskaniu drewna. Próbki zbierano w nieobjętych cięciami kontrolnymi, zrębach zupełnych oraz w drzewostanach z 10%, 20%, 50% i 75% rozproszoną retencją w czterech różnych typach lasu.
Uzyskane w ten sposób dane posłużyły do prześledzenia zmian w składzie chrząszczy naziemnych w czasie w różnych typach lasu i wykorzystaliśmy te niezwykłe 16-letnie wyniki do odpowiedzi na następujące pytanie: jak pozyskanie retencyjne i typ lasu razem wpływają na ochronę i odtwarzanie zespołów chrząszczy naziemnych (tj. gatunków i ich liczebności)?
20% rozproszony blok lasu liściastego. Zdjęcie: Linao Wu Po razpierwszy zauważyliśmy, że pozyskanie retencyjne przyspieszyło powrót zespołów chrząszczy naziemnych do stanu sprzed pozyskania drewna w 15 lat po pozyskaniu. Nawet najniższy poziom retencji w EMEND (10%) był bardziej efektywny w zachowaniu i wspieraniu odnawiania się zespołów chrząszczy leśnych. Wyższy poziom retencji wydaje się być "szalupą ratunkową" dla wrażliwych gatunków leśnych chrząszczy naziemnych w okresie po pozyskaniu drewna.
Stwierdzono również, że schemat odnowy chrząszczy jest złożony i zależy od typu lasu. W przeciwieństwie do sytuacji w drzewostanach liściastych, chrząszcze naziemne w drzewostanach iglastych i mieszanych nie powróciły do stanu sprzed pozyskania drewna, lecz stały się bardziej podobne do zespołów występujących w drzewostanach liściastych.
Podejrzewamy, że różnice te można częściowo przypisać szybkiej, naturalnej regeneracji osiki w obrębie wyciętej matrycy. Innymi słowy, zespoły chrząszczy naziemnych podążają za trajektorią sukcesji leśnej w swoim własnym odnowieniu po pozyskaniu drewna. Tak więc, gatunki chrząszczy charakterystyczne dla starych lasów z dużą ilością drzew iglastych będą potrzebowały więcej czasu na odbudowę.
Po lewej: Naukowcy zakładają pułapki do zbierania chrząszczy naziemnych. Po prawej: Dwa gatunki chrząszczy naziemnych: C. advena (po lewej) i S. haematopus (po prawej) są leśnymi specjalistami związanymi z dojrzałymi lasami iglastymi. Zdjęcia autorstwa Linhao WuJakie są tegokonsekwencje? Po pierwsze, twierdzimy, że zmienne cięcia retencyjne będą promować i utrzymywać bioróżnorodność lepiej niż zręby zupełne. Zrozumienie tego faktu jest niezbędne do dokładnego obliczenia kompromisu pomiędzy wielkością retencji w bloku a całkowitą powierzchnią, która musi być pozyskana w danym regionie, aby spełnić ekonomicznie zrównoważone wymagania dotyczące ilości włókien.
Po drugie, starsze drzewostany zdominowane przez drzewa iglaste stanowią największe wyzwanie dla zachowania różnorodności biologicznej na borealnych obszarach lasów mieszanych. Sugerujemy, że pozostawienie znacznych rezerw leśnych bez pozyskania drewna i zastosowanie wyższej retencji przynajmniej w niektórych późno-sukcesyjnych drzewostanach zdominowanych przez drzewa iglaste, pozwoli zachować lokalną faunę i prawdopodobnie przyczyni się do pełnego odtworzenia fauny w następstwie pozyskania drewna. Ponadto, metody hodowli lasu promujące szybsze odnawianie się drzewostanów iglastych po pozyskaniu drewna, takie jak ochrona podszytu i podsadzenia, będą sprzyjać rozwojowi drzewostanów odpowiednich dla elementów faunistycznych dojrzałego lasu.
Przeczytaj cały artykuł, Odnowa borealnej fauny chrząszczy naziemnych (Coleoptera: Carabidae) 15 lat po zmiennych zbiorach retencyjnych, w Journal of Applied Ecology.
