Duże zróżnicowanie w zakresie odtwarzania różnorodności biologicznej w lasach odnawianych w skali krajobrazu może zwiększyć ryzyko związane z inwestycjami w programy odnowy. Crouzeilles et al. podsumowują swoje nowe podejście, które ma na celu przewidywanie i mapowanie zmienności krajobrazowej sukcesu odnowienia lasu, a tym samym zmniejszenie nieprzewidywalności związanej z ryzykiem finansowym.
Inwestorzy działający w różnych branżach zazwyczaj unikają transakcji wysokiego ryzyka, co prawdopodobnie ogranicza przepływ środków finansowych do inicjatyw odnowieniowych postrzeganych jako "ryzykowne finansowo". W związku z tym wysoki poziom nieprzewidywalności w zakresie odbudowy różnorodności biologicznej na obszarach przeznaczonych do restytucji zwiększa ryzyko związane z inwestycjami w programy restytucji ekologicznej. Ten wysoki poziom nieprzewidywalności może ograniczać zarówno długoterminowe zrównoważenie ekologiczne i funkcjonalność, jak i oczekiwane wielorakie korzyści z odnowy dla różnorodności biologicznej, usług ekosystemowych i dobrobytu ludzi. W celu ukierunkowania polityki, planów i realizacji odnawiania lasów, opracowaliśmy nowe podejście do przestrzennego przewidywania i mapowania zróżnicowania krajobrazowego sukcesu odnawiania lasów w biomach lasów tropikalnych i umiarkowanych. Nasza mapa identyfikuje obszary wcześniej zalesione, w których odnowienie lasu najprawdopodobniej przyczyni się do odbudowy różnorodności biologicznej do poziomu typowego dla referencyjnych ekosystemów leśnych. Nasze nowatorskie podejście pomaga decydentom, przedsiębiorcom, praktykom i naukowcom w: i) ustaleniu celów odnowy krajobrazu leśnego i identyfikacji efektywnych kosztowo obszarów priorytetowych dla odnowy, ii) poprawie regulacji prawnych dotyczących kompensacji przyrodniczej, oraz iii) oszacowaniu kosztów wdrożenia odnowy lasu w regionach na całym świecie.
Stwierdzono niewielkie zróżnicowanie krajobrazowe w sukcesie odnawiania lasu, gdy pokrywa leśna wynosi powyżej 30%. Co więcej, biomy leśne o większych powierzchniach potencjalnie nadających się do odnowienia są tymi o mniejszym zróżnicowaniu krajobrazowym w sukcesie odnowienia lasu (umiarkowane lasy liściaste i mieszane, umiarkowane lasy iglaste oraz tropikalne i subtropikalne wilgotne lasy liściaste). Pomimo dużej ilości wylesionych terenów na całym świecie, 38% ze 172 krajów (238 mln ha), w których wcześniej znajdowały się obszary zalesione, nadal wykazuje niski poziom (≤ 10%) zróżnicowania krajobrazu w sukcesie odnawiania lasów. Kraje o nieznacznie wyższym ważonym zróżnicowaniu krajobrazu, ale większych możliwościach w zakresie odnawiania lasów, takie jak Brazylia i Rosja (z 324 mln ha powierzchni nadających się do odnowienia), mogą być uznane za cele typu "no-regret" dla prywatnych inwestycji w odnawianie lasów.
Pomoc w odblokowaniu inwestycji w odtwarzanie krajobrazu leśnego
Finansowa wykonalność restytucji jest krytycznym kryterium przy identyfikacji obszarów priorytetowych dla efektywnej kosztowo restytucji. Finansowa wykonalność odnawiania zależy od zróżnicowania krajobrazu pod względem sukcesu odnawiania lasów, ponieważ ryzykowne inicjatywy odnawiania (o nieprzewidywalnych wynikach) prawdopodobnie nie przyciągną inwestorów. Identyfikacja krajobrazów o niskim ryzyku powodzenia restytucji może zachęcić organizacje pozarządowe i sektor prywatny do większych inwestycji w restytucję w krajach i regionach o niższej średniej ważonej zmienności krajobrazu, gdzie odbudowa różnorodności biologicznej będzie uprzywilejowana. Alternatywnie, sektor publiczny i agencje rządowe mogą zdecydować się na przestrzenne uzupełnienie prywatnych inwestycji w restytucję, koncentrując się bardziej na poprawie lokalnego bezpieczeństwa żywnościowego, dostarczaniu usług ekosystemowych i/lub wspieraniu lokalnych źródeł utrzymania.
Wspieranie kompensacji bioróżnorodności poprzez odtwarzanie krajobrazu leśnego
Brak solidnego mechanistycznego zrozumienia czynników decydujących o sukcesie odnawiania lasu uniemożliwił wykorzystanie inicjatyw restytucyjnych jako niezawodnego podejścia operacyjnego do kompensacji degradacji środowiska. Nasza mapa może być wykorzystana do wspierania i rozwijania nowych regulacji i polityk w zakresie kompensacji bioróżnorodności, w których całkowita powierzchnia do odtworzenia może być ważona przez wartości zmienności krajobrazowej sukcesu odnowienia lasu. Takie ważenie wymagałoby większych obszarów do odtworzenia, gdzie zróżnicowanie krajobrazowe jest wyższe, lub zakazałoby odtwarzania kompensacyjnego na obszarach o zróżnicowaniu krajobrazowym powyżej określonego progu.
Zobowiązania podjęte w ramach wyzwania z Bonn jako przypadki badawcze
Cel w zakresie restytucji w ramach wyzwania z Bonn to 350 mln ha odnowionych lasów do 2030 r., z czego 170 mln ha w ramach 59 zobowiązań zadeklarowano do tej pory. Wykazaliśmy, że koszty wdrożenia odnowienia lasu mogą być potencjalnie zredukowane o ponad 80-97%, jeśli zastosowane zostanie nasze podejście (tj. identyfikacja krajobrazów o najniższym zróżnicowaniu krajobrazowym) zamiast powszechnie preferowanego sadzenia drzew jako metody odnowienia. Chociaż nasze podejście zwiększa koszty alternatywne o 12 mln USD, 28 mln USD i 282 mln USD w porównaniu z priorytetowym traktowaniem odnawiania w krajobrazach o najniższych kosztach alternatywnych, koszty te są rekompensowane przez zmniejszenie kosztów wdrożenia, które wynoszą 121 mln USD, 71 mln USD i 1,3 mld USD odpowiednio dla zobowiązań Brazylijskiego Lasu Atlantyckiego, Ugandy i USA.
Wnioski
Nasze badanie podkreśla znaczenie powstrzymania wylesiania, szczególnie na obszarach, gdzie lesistość w krajobrazie spada poniżej 30%. Wdrożenie odnawiania w krajobrazach przed wysokim poziomem wylesiania poprawia opłacalność poprzez zmniejszenie zróżnicowania krajobrazowego w zakresie sukcesu odnawiania lasów, co może przyciągnąć poziom inwestycji finansowych koniecznych do sfinansowania odnawiania na dużą skalę ukierunkowanego na odbudowę różnorodności biologicznej. Na obszarach o dużym zróżnicowaniu krajobrazowym (> 50%), odnawianie lasu jest bardziej kosztowne i mniej skuteczne dla odtworzenia rodzimej różnorodności biologicznej. Niemniej jednak, inicjatywy odnowy krajobrazu na tych obszarach mogą być niezwykle istotne dla zwiększenia podaży szerokiej gamy usług ekosystemowych i poprawy warunków społeczno-ekonomicznych. Wyniki te mogą pomóc w ukierunkowaniu działań renaturyzacyjnych w kierunku krajobrazów, w których interwencje renaturyzacyjne przyniosą wyższą efektywność kosztową dla ochrony różnorodności biologicznej. Aby wdrożyć to podejście, International Institute for Sustainability, The Nature Conservancy, Natural Capital Project oraz Tropical Forestry Laboratory of University of São Paulo uruchomiły niezależne i otwarte oprogramowanie Gofor (Restoration Uncertainty Assessment), które pozwoli użytkownikom na włączenie danych o pokrywie leśnej do przewidywania, mapowania i ilościowego określania zróżnicowania krajobrazu na obszarach docelowych w biomach lasów tropikalnych i umiarkowanych.
Przeczytaj cały artykuł: Nowe podejście do mapowania zmienności krajobrazu w odniesieniu do sukcesu odnawiania lasu w biomach lasów tropikalnych i umiarkowanych, w Journal of Applied Ecology.
